W czasach starożytności chrześcijańskiej okres Wielkiego Postu (oprócz charakteru pokutnego) stanowił etap bezpośredniego przygotowania katechumenów do przyjęcia sakramentu chrztu świętego, którego udzielano podczas celebracji Wigilii Paschalnej. Każdego kandydata Pan Bóg wspomagał na jego drodze prowadzącej do inicjacji chrześcijańskiej, czego dowodem były ówczesne obrzędy egzorcyzmów oraz tzw. skrutinium. Świadectwa IV stulecia potwierdzają obecność w Kościele rzymskim trzech wielkich, publicznych i uroczystych skrutiniów. Zazwyczaj miały one miejsce w III, IV i V niedzielę Wielkiego Postu. Były to zebrania, na których cała gmina chrześcijańska modliła się za katechumenów, wspomagając ich w duchowej walce na drodze do pełnego nawrócenia. Odpowiednie teksty biblijne, modlitwy oraz obrzędy stanowiły znaki Bożego działania przez pośrednictwo Kościoła w odniesieniu do kandydatów. Wyrażano w ten sposób pragnienie ukazania głębokiej prawdy teologicznej, że na tej drodze sam Bóg wspiera kandydatów, bada ich wnętrze, poddaje próbie, doświadcza i oczyszcza swoją mocą, by mogli dojść ku pełni nawrócenia serca w sakramentalnym akcie chrztu świętego.

Nasi Wybrani (kandydaci do chrztu) w III niedzielę Wielkiego Postu przeżywali właśnie I skrutynium. Po Liturgii Słowa i homilii opuścili wraz z prowadzącymi kościół i udali się na rozważanie Słowa Bożego w kontekście swojego życia. Módlmy się za nich, o odwagę, pokój serca i prawe sumienie.

I czytanie: Wj 17, 3-7

Psalm: Ps 95 (94), 1-2. 6-7c. 7d-9 (R.: por. 7d-8a)

II czytanie: Rz 5, 1-2. 5-8

Ewangelia: J 4, 5-42

homilia: